Wat is een golfarm?
Golfarm of golferselleboog is in de medische wereld beter bekend als de epicondylitis medialis humeri.
Definitie: epicondylitis medialis humeri is een pijnlijke tendopathalogie van de gemeenschappelijke vinger en polsflexoren t.h.v. de mediale epicondyle gepaardgaande met een degeneratieve verandering en fibrovasculaire hyperplasie (tendinose). De meest voorkomende omschrijving: een golfarm is een niet bacteriële peesontsteking aan de binnenzijde van de elleboog ter hoogte van het onderste – binnenste botuitsteeksel van de bovenarm (epicondylus medialis os humerus). Het betreft een gezamenlijke peesaanhechting van de buigers van pols en vingers. Onderhands tillen en/of knijpen wekt de pijnklachten op. Het geven van een stevige hand in combinatie met het naar binnen draaien van de onderarm tegen weerstand is vaak een goede provocatietest.
Hoe ontstaat een golfarm?
Een golfarm is het gevolg van verhoogde spierspanning van de binnenste onderarmspieren. Deze verhoogde basisspanning wordt gecreëerd als men veelvuldig dagelijks en langdurig de betreffende spieren licht of krachtig aanspant. Denk daarbij aan bv. gereedschap wat de gehele dag moet worden vastgehouden. Veelvuldig tillen in combinatie met samendrukken van de armen naar elkaar toe. Een golfarm ontstaat niet van de ene op de andere dag maar ontwikkeld zich gedurende enkele weken tot maanden. Soms zijn herhaaldelijke grote belastingen de oorzaak van een golfarm. De pijnklachten kunnen echter optreden van het ene op het andere moment en als acuut ervaren worden.
Kenmerkend voor een golfarm is de onverschilligheid waarin de pijnklachten zich presenteren. Zo kunt u het ene moment veel klachten hebben zonder aanwijsbare oorzaak, maar regelmatig kunnen er momenten tussen zitten van minimale klachten tot geheel klachtenvrije periodes. De pijn kan zeurend zijn maar kan ook hevige stekende pijn veroorzaken (zelfs in rustperiodes). Nachtelijke pijnen komen voor en zijn vaak afhankelijk van de positie waarin de arm ligt. De pijnklachten treden meer op als de arm ‘s nachts hoog langs het hoofd ligt of geheel gebogen, naast of onder het lichaam.
Kenmerken van een golfarm
– pijn aan binnenzijde van de elleboog
– pijn bij buigen in combinatie met naar binnendraaien van de onderarm
– de pijn kan variëren van indringend stekend tot zeurend met klachtenvrije periodes
– onderhands tillen wekt de pijn op en/of na gedane werkzaamheden soms verheviging van klachten
– in de vuist knijpen / hand geven (met gestrekte elleboog) is vaak pijn provocerend
– drukpijn op, of juist onder, het binnenste botuitsteeksel van de elleboog
– uitstralende pijn soms in de onderarm richting hand
– in rust treed veelvuldig onaangename of zelfs hevige pijn op
– de elleboog kan beperkt zijn in zijn strekking of volledige buiging (vaak dan ook pijnlijk)
– er is vaak geen duidelijke oorzaak voor de opleving van de pijn
Wat is ook waar?
– pijn in pols, hand of schouderregio zijn zeldzaam (indien toch aanwezig betreft het mogelijk een andere oorzaak)
– röntgenonderzoek geeft geen bijzonderheden (kalkafzettingen in de pees zijn eerder uitzondering dan regel)
– er zijn vrijwel nooit specifieke uiterlijke kenmerken aan de (golfarm-) elleboog te zien.
– knijpen in combinatie met bewegen (van buiging naar strekking) kan een pijnlijk traject opleveren.
Reguliere therapie?
De golfarm is in de medische wereld een aandoening waarover weinig concreets bekend is. Meestal weten artsen en specialisten er geen raad mee. Daarom wordt rust wordt vaak voorgeschreven maar, is vaak meer een zoethoudertje dan een werkelijke wetenschappelijk onderbouwend advies. Tegen beter weten in is dit de minste kwaaie “oplossing”. De fysiotherapie is niet eenduidig in hun behandeling en er worden diverse behandelmethodes toegepast variërend van massage, ultrageluid, dry-needling, shockwave tot spierversterkende oefeningen. De resultaten kunnen goed zijn, maar ook hier ontbreekt een duidelijk protocol en een voorspelbare uitkomst is er niet. Dus een golfarm is niet eenvoudig op te lossen, zo blijkt. Menig therapeut breekt er zijn hoofd over en ziet de bui al hangen voordat hij/zij aan de behandeling begint. Operatief ingrijpen gebeurd zelden en de resultaten zijn wisselend.
Mogelijke oplossing / behandeling
Behandeling heeft het meeste resultaat als de oorzaak wordt aangepakt. De oorzaak ligt in de diepere spierlagen in de onderarm, daar waar de spanning het hoogst is. De therapie zal zich vooral moeten richten op spanningsvermindering van deze diepere spierlagen.
(zie korte samenvatting)